همه صدا قشنگا :)

 بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام
 بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را
مرا گرم کن
و یک بار هم در بیابان کاشان هوا ابر شد
و باران تندی گرفت
 و سردم شد آن وقت در پشت یک سنگ
 اجاق شقایق مرا گرم کرد
 در این کوچه‌هایی که تاریک هستند
  من از حاصل ضرب تردید و کبریت می‌ترسم
 من از سطح سیمانی قرن می‌ترسم...

+ شنیدن این شعر سهراب با صدای رضا پیربادیان خالی از لطف نیست.