آواره‌ی عشق ما آواره نخواهد شد...

دوستان به نظر می‌رسه خیلی عمیق دعا کردید :))) کلا جلسه دفاع از عنوان پروپوزال کنسل شد. بابت آلودگی هوا دانشگاه رو تعطیل کردن و یک ساعت مونده به جلسه مدیر گروهمون اسمس داد که نیا. حدود پنج دقیقه‌ای واسه کنسل شدنش و استرس 48 ساعت قبلش ناراحت شدم. دوست داشتم این استپ نه چندان مهم رو طی کنم و زودتر تکلیفم در مورد موضوعم قطعی بشه. اما نشد. بعد از پنج دقیقه به جنبه‌های مثبت این تاخیر فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که می‌تونم توی فرصت به دست اومده کارمو تکمیل‌تر کنم. و امیدوارم بیشعور بازی در نیارم. چون عقب افتادن این جلسه دست من نبود. اما از اینجا به بعدش مستقیما مسئولش خودمم که چطور این تایم رو مدیریت کنم. اینجا می‌نویسم که یه بار دیگه به خودم بگم که حواست باشه مریم خانم! بعد هم به آغوش وطن بازگشتم :)

این آهنگ رو خیلیییی دوست دارم و از اونجایی که هندزفری نداشتم، صدای گوشی رو تا حد ممکن آوردم پایین و گوشی رو چسبوندم به گوشم و تا کاشان گوش دادمش. شما هم بشنوید و آخر هفته‌تون رو باهاش بسازید :)