موجیم که آسودگی ما عدم ماست!

خیلی خستم! به زور چشامو باز نگه داشتم. از 6 صبح بیدارم و فردا هم ارائه دارم. الان همزمان که اسلاید درست میکنم لوگو و گیف می‌سازیم برای تبلیغات! امروز بعد از جلسه صبح با 100 نفر بیشتر حرف زدم! اون آهنگ هیجانی چند پست قبل داره با ماکسیمم صدای ممکن پخش میشه که خوابم نبره :/ مطمئنم تو زندگی قبلی خودم راننده بیابونی چیزی بودم. گاهی فکر میکنم این همه دویدن برای چی؟!! تهش چی داره؟؟ ولی  زندگی من همینه. با همه استرس‌هاش، شب بیداری‌هاش، دغدغه‌هاش دوستش دارم. انتخاب خودمه و برای انتخابام خیلی خیلی ارزش قائلم هر چند اشتباه!

حسرت نبرم به خواب آن مرداب
کآرام درون دشت شب خفته ست
دریایم و نیست باکم از طوفان
دریا همه عمر خوابش آشفته ست...

+ ببخشید که کامنت‌ها بی‌جواب موند. فردا بعد از ارائه جواب میدم حتما. مرسی از محبتتون :)

برچسب‌ها: دانشجویی در پایتخت پس از باران...